Voor actuele uitslagen ga naar: http://www.newinchess.com/nhsb/?pageID=3

Koedijk heeft de voorronde (weer eens) geloot tegen Buurman Bergen.

27 oktober 2009.
Evelien werd wakker van een bonkend geluid. Ze stommelde naar beneden om te ontdekken wat hiervan de oorzaak was. Beneden gekomen trof ze een akelig tafereel aan. Dirk stond, met het zichzelf uitgerukte lid nog in de hand, met zijn hoofd tegen een hoek van de muur te beuken. De steenstrips gaven niet mee. Hij had een diepe voor in zijn hoofd en het bloed stroomde, vermengd met dikke tranen, naar beneden.
“Wat is er aan de hand, jochie?”, vroeg ze. Met horten en stoten deed Dirk zijn verhaal.

Koedijk kreeg die avond Buurman Bergen op bezoek voor de NHSB-Beker. Buurman Bergen was een sterke schaakclub, waartegen Koedijk meestal niet veel in te brengen had. Maar als Koedijk zou winnen, was het nog maar vijf overwinningen verwijderd van felbegeerde bekerwinst.
Dirk zat aan bord twee tegen meneer Dekker. Met keurig spel wist hij een stuk te winnen. Het resterende eindspel was een kwestie van uittikken. Zijn vrijpion op de a-lijn zou straks wel gaan promoveren. Meneer Dekker gaf niet op. Als hij perse de gifbeker tot het eind wilde leegdrinken, was dat zijn goed recht. Meneer Dekker viel Dirks' plusloper aan. Dirk had een zee aan velden voor het lopertje, maar vond veld f8 wel een mooi plekje. Hij was daarbij even uit het oog verloren dat zijn koning al tijden op f2 stond te wachten, om later beslissend in te grijpen. Toen meneer Dekker a tempo zijn toren naar f7 speelde, stortte de wereld in elkaar. Totaal verbijsterd bleef Dirk een poosje kijken naar wat hij had gedaan. Een diepe zelfhaat maakte zich van hem meester en het enige wat bij hem opkwam was meneer Dekker de hand te schudden, om zich in een donker hoekje te kunnen terugtrekken. Er lagen nog vechtmogelijkheden voor remise, maar Dirk wilde ze niet zien.
Op bord drie wist meneer Duijnmaijer Ron's Lettisch gambiet niet op de juiste wijze te bestrijden en werd het een punt voor Koedijk.
Op bord vier vergooide Jan zijn kansen tegen meneer Ballesteros. Bij gelijk eindigen viel dat bordje af, dus dat was niet zo erg.
Aan bord een zat Danny tegen de beste schaker van heel Bergen, meneer Keijsper. Hoewel Danny in de beginfase een pion moest geven, bleef hij doorknokken voor een goed resultaat. Hij kwam zelfs gewonnen te staan, maar overzag stukwinst. Omdat Dirk als een konijn een nul had opgelopen, moest Danny ijzer met handen breken. Dat lukte niet en Danny moest in remise berusten.
Als Dirk zijn partijtje gewonnen had en zelfs bij remise, had Koedijk Buurman Bergen, met de staart tussen de benen, naar huis gestuurd. Dirk had zijn club als een ellendige sukkel in de steek gelaten en het enige wat restte was zelfmutulatie.

Evelien troonde Dirk mee naar bed en stopte hem liefdevol in. “Slaap lekker, jochie! Het is toch maar een spelletje.”

De gegevens: