De scheve toren van Alkmaar

Dinsdag 21 november trok het voormalige sterrenteam van Koedijk naar de Alkmaarse binnenstad om de dure wedstrijdpunten bij onze vrienden van de Waagtoren weg te nemen. Uit alle windhoeken kwamen de mannen aangewaaid, op en top fit en na heftige thuis voorbereide varianten.
Na een veelbelovend openingswoord van de penningmeester Rob Heijink van de Waagtoren
Werd met een kopje koffie aangevangen. De koffiedame Monique gooide later zo’n beetje alle kopjes nog over de vloer, maar de scherven brachten alleen geluk aan de "fouten", de mannen van de Waagtoren.
Ron Greven, die bijna een echte thuiswedstrijd speelde, zette de toon door tegen David Baanstra een kwal in te leveren en werd hardhandig van het bord gezet (0-1)
Jan Meringa kreeg invaller Theo de Bruijn voor zijn kiezen, Theo wilde graag met zwart spelen dus dat kwam mooi uit. De balans tussen beide combattanten werd nergens verstoord. (½-1½). Daarna was het de beurt aan Ruud Niewenhuis. Hij kwam tegen Anton Schermer met een pion op de 7^e rij. De pion keek, zag en liet zich promoveren tot dame ten koste van een paard. Uiteindelijk bleek na deze lange tocht van de pion slechts 1 pion voordeel over te blijven wat nog wel werd opgevoerd tot 2 pionnekes alvorens Anton de pijp aan Maarten gaf. (1½-1½). Erik Jostmeijer was tegen Johan Plooijer lekker uit de startblokken gekomen maar liet lastige Johan een superloper creëren die de zwarte vesting als sneeuw voor de zon liet smelten. (1½-2½). Met nog 4 partijen aan de gang trokken donkere rookwolken over de hoofden van de matadoren uit Koedijk. Danny Stoop had Albert van der Meiden al vrij snel in de opening een stuk tegen 2 pionnen afhandig gemaakt en stond lekker. Jan van Dam mocht het remiseaanbod van Ger Lemmen van de captain Erik van Breukelen niet aannemen en stond een kwal achter…… Johan Rietveld had tegen Peter van Diepen wel een aanvalletje met minimaal eeuwig schaak maar stond gedrongen en een pionnetje achter … Erik van Breukelen zelf stond tegen de heel sympathieke Rob Heijink niet echt lekker.
Jan van Dam ging er ondertussen af tegen Ger Lemmen (1½-3½). Johan probeerde het wel maar mocht de handen dichtknijpen met het diverse malen door Peter van Diepen aangeboden halfje (2-4). Terwijl de champagneflessen al werden ontkurkt door de Waagmannen zocht Erik van Breukelen tegen het begenadigde toptalent van de tegenpartij de complicaties.
Met ieder nog ongeveer 2 minuten op de klok bleven de heren noteren, deden volgens de beste stuurlui niet de allerbeste zetten en aldus deed Rob Heijink verleid door hebzucht de meestal winnende zet La6+. Prachtige zet van deze held, alleen de Loper van Erik stond op C8 en zonder blikken of blozen werden de handen geschut. A narrow escape. Een zijden draadje, een dubbeltje op zijn kant. Zoiets dus: (3-4).
Rob H. heeft nog wel een paar biertjes te goed in de Rietschoot! Dank, dank fijne vriend.
Danny had ondertussen tegen Albert een omgekeerde toren op het bord gekregen (ooit leerde ik op een scheidsrechterscursus dat een omgekeerde toren geen schaakstuk is!) en dreigde links en rechts mat. Dat werd het ook met een dame en loper ergens midden op de f-lijn. De 4-4 einduitslag hield de gemoederen nog lang bezig in de onrustige Alkmaarse binnenstad, beide ploegen blijven op kop met nu 5 matchpunten!
De verliezende Erik.