Vooraf koffie, elkaar moed inpraten en de bordindeling bespreken. Voor de laatste ronde, uitgesteld van 13 april naar 4 mei vanwege het ASK, moest het 6^e team uitrijden richting Nibbixwoud om daar te presteren tegen schaakvereniging Attaqueer. De vooruitzichten waren prima. Winst was voldoende voor promotie en winst met 5,5 punt of hoger leverde zelfs de hoofdprijs in klasse 2b. Dat moet toch haalbaar zijn tegen de laagsgeplaatste die het hele seizoen nog niet 1 matchpunt wist binnen te halen. Een eitje dus.
David’s tomtom manoeuvreerde ons door een aantal dorpen waardoor we pas rond 10 over 8 de kantine van "IJsclub Nibbixwoud" bereikten. Het bleek ruimschoots op tijd want de schakers van Attaqueer namen de aanvangstijd niet zo nauw.
Halfnegen kon de strijd beginnen, het kon niet anders dan een gezellige, geslaagde avond worden.
Hoe anders besliste de avond.
Al na zo’n 15 minuten liep Elbert met een rood hoofd door de zaal, nog maar 8 zetten waren gespeeld maar door een kleine onoplettendheid wist zijn tegenstander een loper te winnen, dus vechten voor remise. Een uur later kwam het bericht van Johan: "geblunderd, ik dacht dat ik geweldig kwam te staan maar overzag zwarts plan".
Ondertussen werd het rumoer in de kleine steeds ergerlijker. Een of andere domme boer liet met schreeuwende opmerkingen duidelijk merken dat hij aanwezig was. Gelukkig kwam Anton eindelijk met goed nieuws, zijn tegenstander beweerde een bekende theoretische variant te spelen die Anton niet kon maar klaarblijkelijk beheerste zijn tegenstander die theorie ook niet, het eerste punt was binnen. Heel snel daarna hoorde ik naast mij Peter’s tegenstander opgeven. Tot dan toe had ik die stelling als gelijk beoordeeld maar gelukkig had Peter de stelling beter begrepen.
David zorgde voor ons derde punt. Omdat hij bang was voor een remisevariant in het Italiaans koos hij voor een zeer vreemde variant wat goed voor hem uitpakte. Al vroeg in het spel kwam David een paard tegen 2 pionnen voor met zijn Koning op f7. Beheerst wist hij het spel uit te spelen en om te zetten in een vol punt. Ondertussen had Elbert, na een ongelijk strijd toch de moed maar opgegeven. Het was 3-2 voor ons.
De boer had ondertussen medestanders en mededrinkers gevonden waardoor we ons qua geluid in een goed lopende kroeg waanden. Overleg met Johan en Anton. Dit leverde op dat Albert gewonnen stond, Gerrit stond gelijk en ik stond iets beter, dus de winst zat er nog in. "Laat Ger maar remise aanbieden", iets wat hij dan ook direct deed ware het niet dat de zet gepaard aan dat remiseaanbod zijn slechtste zet tot dan toe was. Zijn tegenstander dacht na, sloeg het aanbod af en profiteerde van Gerrit’s fout. Bijna tegelijkertijd hoorde ik dat Albert ook vreselijk aan het hakkelen was geslagen en een eenvoudige afruil met besliste winst ontweek. Zijn tegenstander profiteerde en zorgde voor het eerste en enige matchpunt van het seizoen. Ondertussen had ikzelf een niet al te moeilijk eindspel omgezet in winst.
Eindstand 4-4.
Na afloop werd door allen gezegd dat we dit seizoen redelijk hebben gepresteerd met hier een daar wat geluk (vooral Rob H.) maar beslist ook domme pech. David heeft de beste prestatie neergezet met 6 uit 6, en Peter heeft gezorgd voor 3 prima invalbeurten, goed voor 2,5 punt. Verder zijn we een van de stabielste Waagtoren teams van het seizoen geweest, met maar 6 invalbeurten over 7 ronden
Concluderend zijn we dus een prima team, beslist 2^e klasse waardig, maar nog net iets te licht voor de 1^e klasse. Volgend seizoen zullen we bewijzen dat we die stap ook kunnen nemen.
Nico Mak 5-5-2007